SÖYLEŞİ: Aslı Kemal Gürbey          

Nizamettin Kutlu’nun yeni eseri “SEVGİNİN DİLİ” isimli şiir kitabı geçen hafta Kalan Yayınları markasıyla raflardaki yerini aldı. Nizamettin Bey ile kitap ve şiir üzerine söyleşi yaptık. Buyrun söyleşimize…
Nizamettin Bey. Yeni eseriniz hayırlı olsun. Sizi tanımayanlar okurlar için ilk sorumuzu soralım: Nizamettin Kutlu kimdir?
Trabzon doğumlu, aslen Bayburtluyum. İlkokulu Trabzon Tevfik Bey İlkokulunda, Ortaokulu Trabzon Ortaokulunda ve Liseyi de Trabzon Lisesinde bitirdim. Bursa Üniversitesi İdari Bilimler fakültesi 1980 yılında bitirdim. 1983 yılında İSTANBUL Vergi müfettişi olarak görev yaptım. İstanbul Vergi Müfettişleri Daire Başkanlığında son beş yıl idarecilik ve İstanbul başkanlığı yaptım. 1998 yılında kamu görevimi bırakarak özel ticaret hayatına atıldım. Özgün Denetim SMM. Özgür YMM ve ACC bağımsız denetim şirketlerinin kurucusu ve ortağı olarak danışmanlık ve müşavirlik görevine davam etmekteyim.
Her şairin şiire başlama takvimi ve hikâyesi farklıdır. Sizin şiire başlama takviminiz ve hikâyenizi merak ediyorum.
İlk yazı ve şiir denemelerini Trabzon Karadeniz gazetesi, Bursa 11 Eylül Dergisi İstanbul Metropol gazetesi, Haber 69 dergisi ve Bayrampaşa haber gazetesi ve dergilerinde yaptım. Halen devam ediyorum. İlk şiir kitabım “Gönül Dünyam” 2000 yılında yayınlandı. Damlalar şiir kitabında da şiirlerim yayınlandı. Bayburtlu kültür insanı şair/yazar Nahit İmac tarafından Bayburtlu şairler kitabında da şiirlerim bulunuyor.
Bir hayli zamandır şiir yazıyorsunuz. Evvelce yayımlanmış şiir kitaplarınızda malum. Belli ki şiiri tutkuyla seviyorsunuz. Bunun bir nedeni olmalı. Sizi şiire bağlayan bu tutkuyu en iyi siz açıklayabilirsiniz. Neler söylemek istersiniz?
Genel anlamda sevgidir. Buna geniş anlamda bakarsak, insan, doğa, hayvana olan pozitif anlamda duyguların dizelere aktarımı olarak ifade edebiliriz.
“Kafana takma dostum, vefasız dünyadayız. Yemekle dost olanlar, bir gün bırakır gider.” dizelerinde, dostluğun, vefanın çıkar ilişkileriyle sınandığı, vefasızlığın hüküm sürdüğü bir dünyaya dair fevkalade bir sitem seziliyor. Şiirinizde bu vefasızlığa dair bir kabulleniş mi, yoksa bir kırgınlık mı hâkim?
Vefasızlığı reddetme, sevgiyi ve dostluğu kabullenme bu bir hayat düsturu, vefasızlığa karşı eleştiri ya da eleştiri olarak da düşünebiliriz.

“Hep aldanan ben oldum, suçlu muyum bilemem. Yoruldum zaman zaman, kaybetmedim umudu.” dizelerinde, yaşanmış hayal kırıklıklarına rağmen umudu koruma çabası görülüyor. Ancak şiirin sonunda gelen “Üfler yerim yoğurdu” ifadesi, yaşananlardan ders çıkarma ve temkinli olma vurgusu taşıyor. Sizce insan, hayatın getirdiği acı tecrübelerden sonra gerçekten daha temkinli olabiliyor mu, yoksa ne yaparsa yapsın zaman içinde yine aynı döngüye düşüyor mu?
İster istemez daha temkinli olma hali, hayat tecrübesinin de verdiği birikimle daha temkinli olmaya yönelim.

Herkesin şairden de şiirden de anladığı farklıdır. Sorum şu: Nizamettin Kutlu’ya göre Şiir nedir? Şair kimdir?
Şiir, duygunun sistematikleşmiş olarak yani dizelere örneğin hece vezni şeklinde yazılmış halidir. Şair de bu duyguların dizelere aktarımını sağlayan kişi olarak ifade edebiliriz.
Nizamettin Kutlu 5 şair 5 kitap önerecek olsaydı bunlar hangileri olurdu?
Mehmet Akif Ersoy, Yahya Kemal Beyatlı, Yaşar Kemal, Abdurrahim Karakoç, Behçet Necatigil