SÖYLEŞİ: Aslı Kemal Gürbey          

Seyyid Hasan Çelik Dede, Es Seyyid Mahmud- Ül Kebir Seyyid Derviş Gevr/Derviş Beyaz Seceresi/ Alevi İnanç, Yol, Erkânı isimli kitabını bu hafta Kalan Yayınları etiketiyle çıkardı. Alevi-Bektaşi inancının derinliklerinde yüzyıllardır yaşayan, sözlü gelenekle aktarılan sırlar, hikmetler ve ocak kültürü bugün yeniden yazıyla buluşuyor. Seyyid Hasan Çelik Dede, yayımladığı ilk kitabı ALEVİ İNANÇ, YOL, ERKÂNI ile bu derin irfani mirası hem günümüz insanına tanıtıyor hem de gelecek kuşaklara bırakılması gereken bir emanetin izini sürüyor. Derviş Gevr Ocağı’nın hikmetli yolundan beslenen bu eser, sadece bir inanç kitabı değil; aynı zamanda bir duruş, bir çağrıdır.
Seyyid Hasan Çelik Dede ile gerçekleştirdiğimiz bu söyleşide hem kitabın ortaya çıkış sürecini hem de Alevi inancının temel taşlarını, seyyidlik sorumluluğunu ve bugünün dünyasında bu yolun nasıl sürdürülebileceğini konuştuk.
Hasan Bey, kitabınız 523 sayfa renkli baskı bir kitap. İçindeki belge ve bilgiler de ufuk açıcı, öğretici ve bilgilendirici. Bu kitabı çok uzun bir yoldan getirdiğiniz hemen anlaşılıyor. Bu temelde 2 sorum olacak. 1) Bu değerli eseri ne zaman yazmaya başladınız? 2) Kitabınızı yazmaya sizi iten temel motivasyon neydi? Bu ihtiyaç nereden doğdu?
Eyvalllah can aşk ile… Son dönemlerde Alevilik üzerinden çok farklı yorumlar yapılmaya başlandı, Ocaklar üzerinden bir çok yanlış beyanlarda bulunulması neticesinde, bu değerli kitabımı Ceddim yüce Pir Seyyid Derviş Gevr -Derviş Beyaz’ın himmetiyle Hakk aşkıyla Hakk’a sığınarak yazmaya derlemeye çalıştım ve çok güzel bir eser oldu. Bir kitap bir insandır noktasından yola çıkarak bu eseri yazdım.
“Derviş Gevr Ocağı” sizin için ne anlam ifade ediyor? Bu ocağın hikmetlerini ve yolunu anlatmak neden önemliydi?
Şimdi kerâmetler sahibi Es Seyyid Mahmud-il Kebir, O yüce Pir, Seyyid Derviş Gevr-Derviş Beyaz’ın kendisidir. Farklı bir şahsiyet ve kişi değildir, öncelikle bunun altını çizelim. Yolun özünü, içeriğini bilmeyenler sanki Es Seyyid Mahmud-il Kebir farklı kişi Seyyid Derviş Gevr farklı kişiymiş gibi yansıtmaya çalışmışlardır. Halbuki aynı Ulu zattır. Birçok Ocak sahipleri, Ocak mesupları, O yüce Pirin hikmetlerinden kerâmetlerinden, ilminden ışığından nasiplenip kendilerine pay çıkartmaya çalışmışlardır. Onun için kimse Seyyid Derviş Gevr-Derviş Beyaz olamaz ve O yüce nurun Sırrına da vakıf olamaz. Onlar Hakk’ın yeryüzündeki Velileridirler.
Şu soruyu da size sormak isterim. Günümüzde dede-talip ilişkisi nasıl bir dönüşüm yaşıyor? Eskiden nasıldı, şimdi nasıl bir seyir izliyor?
Eskiden itikat vardı. Dede çok fazla bilgiye sahip olmasa dahi, Talip Yola olan aşkı ile Güruhu Naciye’den gelen Ehlibeyt nuru Seyyid Ocaklarına Sıdk-ı sadakatla bağlı idiler Seyyidin sözünden asla dışarıya çıkmazlardı çünkü İkrar bağı kutsalığını korumaktaydı, çünkü kalpleri saf ve temiz idi. Şehirleşme ile birlikte farklı kültürden coğrafyalardan insanlarla bir araya gelme neticesinde şehir hayatının koşulları maalesef bu ikrarı biraz zedeledi. Yinede Yolu bilen biliyor.

Kitabınızda birçok secereden, ocak zincirinden bahsediyorsunuz. Bu silsilenin korunması ve aktarılması konusunda ne gibi çabalarınız oldu?
Öncelikle benlikten uzak durarak bu Yolda Hakk Muhammed Ali aşkıyla Yola hizmet etmeyi kendimize temel ilke edinmişiz. Yol cümleden Uludur, bireyler kişiler değil. Secereler Seyyidlerin geldiği kutsal Ocağı temsil etmekte ve bu Soynameler nesilden nesile korunarak günümüze kadar ulaşmıştır. Yolun hizmetkârı olarak, hizmetler vererek bilgileri bizden sonraki gelecek nesillere tahribatsız aktarmak için daima Hizmet ehli olarak çaba göstermeye yılmadan bıkmadan Yolda hizmet devam etmeye çalışarak mücadele ediyoruz.
“Herkes Derviş Gevr olamaz” diyorsunuz. Bu cümleyi biraz açar mısınız? Ne tür bir ehliyet ve seyrüsefer gerekiyor?
Eyvallah herkes Seyyid Derviş Gevr olamaz çünkü O Allah’ın ona bahşetmiş olduğu İlmi Ledün gönlüne sahip olması, Hakk tarafından O yüce Veli’ye Batini ilmin deryasından, nurundan nasiplenmesi ve neticesinde dağ gibi yanan ateşe Allah’ın iradesiyle hükmetmesi başlı başına olağanüstü bir Kerâmet ve Hakk ile Hak olduğu anın kendisidir. O yüzden herkes O yüce nurun Seyyid Derviş Gevr-Derviş Beyaz Pirin ilminden, irfanından, ışığından nasiplenmeye çalışıyor. Seceremizde tıpkı İbrahim Peygamber’de olduğu gibi o yanan narın, ateşin içinden çıktı, ifadesi başlı başına Hakk’ın O yüce Pir’e vermiş olduğu sırrı Hakikatın kendisi olduğundan herkes Seyyid derviş Gevr-Derviş Beyaz olamaz. Hakk’ın ona bahşetmiş olduğu kudret, ilmin kaynağı Aşkın kendisidir.
Alevi yolu her zaman güncellenerek yaşayan bir öğreti olmuştur. Sizce bu yol, bugünün dünyasında nasıl ayakta kalmalı, hangi ilkeler korunmalı?
Alevi yolunun bugünün dünyasında ve hayat koşulunda ayakta kalabilmesi için evvela Ocakzadelerin, Seyyidlerin Benlik yurdunu yıkmaları ve bu Yolda Talibe ayna olmaları gerekir, aksi takdirde geleceğe olumsuz yansır, gençliğimize, geleceğimize ayna olabilmek Alevi değerlerini koruyabilmek için Yolda İkrar gerek. Kimseyi ötekileştirmeden Alevi değerlerini geçmişte Seyyidlerimizin uyguladıkları gibi her Ocak mensubu yılda bir kere olsun kendi Talibini ziyaret etmeli onların hallerini sormalı, dertlerini dinlemeli ve çözümler üretmelidir.
Kitabınızı beğenerek okuduğumu söylemek isterim. İsterim ki yazmaya devam edin. Bu temelde iki sorum olacak: 1) Yazmaya devam edecek misiniz? 2) Yazacaksanız yine öykü türünden mi ilerleyeceksiniz yoksa farklı türde eserler de olacak mı?
Eyvallah değerli Can, çok teşekkür ederim. Tabi yazmaya devam edeceğim ve de etmekteyim. Bu Yol çetindir, ateşten gömlektir, demirden leblebidir, yılmadan yorulmadan bu yolun hizmetkârı olarak Yola devam edeceğiz. İlerde ikinci cilt yazım da yine Alevi inanç değerleri üzerine olacak çünkü bir Seyyid evladı olarak Talibin hizmetine koşmak bizlerin görevi, temel ilkesidir. Tekrardan çok teşekkür ederim, bizlere zaman ayırdığınız için, güzel Muhabbetiniz için, hizmetleriniz için. Hakk Teala, Hz. Hızır Nebi yar ve yardımcınız olsun. Ceddim yüce Pir Seyyid Derviş Gevr-Derviş Beyaz ayağınıza taş, gözünüze yaş düşürtmesin. Ya Allah, ya Muahmmed, ya Ali. Aşkı niyazımla.