Kitap Hakkında
Gece
Köpekleri; Sürükleyici ve Unutulmaz Bir
Felsefe Aksiyon Kitabı
“Gökyüzünün büyük nükleer savaş
ve sonraki kimyasal silahların kullanıldığı döneminden kalan çürümüş bataklık
yeşilinin önceleri daha zehirli bir parlaklığı vardı. Sonraları ölmekte olan
bir sarmaşığı andıran gök, zaman zaman gün batımlarında eski televizyon
dizilerinde gördüğümüz, çocukluk günlerinden hatırladığımız gibi iç karartıcı
bir bakır kırmızısına dönüyordu. Böyle zamanlarda nedenini bilmesek de Shelly
daha üzgün görünürdü. Uyanamadığımız bir rüyanın ya da gerçekliğini inkâr
ederek kurtulmaya çalıştığımız eski bir anı parçasının içinde sıkışıp kalmış
gibi.”
“Önce bölgeler vardı. Şehir sınırları kadar kesindiler.
Gökyüzünün çürümüş yeşil ışığının altında parçalanmış arabalar ve bina
iskeletleri arasında dolaşan, çeteden çok inanmış bir grup adanmışı andıran
sokak müdavimleri. Sonra çoğu dağıldı, kendilerine uygun başka alanlara doğru
yayılmışlardı ve eski kesinlikler kayboldu.”
"Rüzgâr yeni bir karanlığı daha yaklaştırıyor gece
köpeği
Soğuk ve yağmurun taşıdığı sadece keder ve üzüntülerimiz mi?
Ama karanlığı geceden söküp atmak nasıl mümkün olabilir?
Vagonlarını terk eden eski lokomotifler demiryolunda şimdi
çiseleyen yağmurun altında ıslanıyorlardır
Çölün kumlarını okyanuslara savurmak gibi imkânsız
Gece kumsalında serin bir rüzgâr esiyor"
Penny ıslak geniş şapkası ve uzun kabloları halat biçiminde
omzuna çapraz sardığı haliyle Indiana Jones gibi içeri girip, kullandığımız içi
ceylan derisiyle kaplı uzun limuzinin anahtarlarını sallayarak masaya fırlattı. Bağlanacak diğer
verici parçalarını çıkardı ve siyah bir
şemsiye açtı. Sapının altından kablo çıkışını işaret ederek "Alıcıyı
güçlendiriyor, alanı genişletiyor" diye açıkladı. Şemsiyeyi katı
deterministlerin evinden almıştı. Her şeyi elden çıkartıyorlardı.
"Onların işi artık bitti” dedi.
Gün
Doğumundan Önce
Limuzine üç kız arkaya Jacky ve
ben öne beş kişi bindik, koltuğumu onlara doğru çevirmiştim. Penny'yi telsizin
başında evde bırakmıştık. Piper son kalan biraları da açıp arabanın kadehlerine
doldurup dağıttı. Bunun içtiğimiz son şey olabileceğini bilerek
"Joe'ya" diye kadehleri kaldırdık. Onu beklemediğimiz için bizden
nefret edecekti.
‘Rüzgârın kanatlarında uçup git
Memleketindesin bu bizim şarkımız
Seni özgürce söylediğimiz yere’